تصور کنید اگر بوعلی سینا اینترنت پر سرعت داشت چه می شد

زندگینامه بوعلی سینا

نام: حسین بن عبدالله بن سینا

تاریخ و مکان ولادت: یک شهریور ۳۵۹ ه.ش (370 ه.ق)- بخارا

تاریخ ومکان وفات: ۲ تیر ۴۱۶ (اول رمضان ۴۲۸ه.ق)- همدان

لقب: شیخ‌الرئیس، ابوعلی سینا، پور سینا

عوامل شهرت: از بزرگ ترین اندیشمندان و دانشمندان پزشکی، فیلسوف و نویسنده دانشنامه علمی- فلسفی« شفا»، مشهورترین دانشمند تاریخ ایران، شاعر، کارشناس علم موسیقی

زندگینامه

ابن سینا در حومه بخارا و در روستای«افشانه» به دنیا آمد. پدرش عبدالله اهل بلخ بود و در دوران حکومت نوح بن منصور سامانی به بخارا آمد تا در روستای«خرمشین» به کار اداری مشغول شود. او با دختری از روستای افشنه به نام«ستاره» ازدواج کرد و حسین در سال 370ه.ق. از این پدر و مادر متولد شد. کمی پس از تولد حسین، پدر به بخارا منتقل شد و کودک فرصت یافت تا به تحصیل بپردازد. تا جایی که تا قبل از 10 سالگی در قرآن و ادبیات موجب حیرت معلمان خود شد.کمی بعد«ابوعبدالله ناتلی» به بخارا آمد و ابن سینا زیر نظر او منطق و هندسه را آموخت. ذهن خلاق پورسینا چنان بود که به بررسی تمام آموخته ها می پرداخت و در این علوم از استاد خود پیش می افتاد. او در تمام زندگی خود جسمی نیرومند داشت، شب ها تا دیر وقت به کار مطالعه و نوشتن کتاب می پرداخت و روز را به کارهای روزمره. پس از رفتن ناتلی از بخارا، ابن سینا به یادگیری علوم دینی، علوم طبیعی و پزشکی و فلسفه پرداخت و تا 17 سالگی در این علوم نیز سرآمد عصر خود شد.

ابوعلی سینا 18 ساله بود که«نوح بن منصور» بیمار شد و چون هیچ پزشکی نتوانست او را درمان کند، از پورسینا استفاده کردند. پزشک جوان موفق شد امیر را درمان کند و در عوض از او اجازه گرفت که در کتابخانه شخصی او به مطالعه بپردازد. مدتی بعد پدر ابن سینا درگذشت و او نیز تصمیم گرفت به مسافرت بپردازد تا غم مرگ پدر را از یاد ببرد. مدتی را در«گرگانج» خوارزم گذراند و در این شهر نیز به دلیل دانش فراوان خود، مورد توجه فرمانروای شهر قرار گرفت.

با تغییر شرایط سیاسی شهر، ابن سینا در سال 402 ه.ق. عازم گرگان شد تا دوستش«قابوس بن وشمگیر» فرمانروای دیلمیان را ملاقات کند. اما دوستش از دنیا رفته بود. ابن سینا در این شهر با«ابوعبید جوزجانی» آشنا شد و این شاگرد تا پایان عمر وی، در خدمتش بود. ابوعلی سینا در سال 404 ه.ق. راهی ری شد و در این شهر«مجدالدوله» فرمانروای آل بویه را نیز درمان کرد. یک سال بعد به همدان رفت و در این شهر، وزیر«شمس الدوله» فرمانروای دیلمیان شد. ابن سینا ده سال در همدان ماند. اما با مرگ فرمانروا و روی کار آمدن پسرش، پورسینا را برای چهار ماه به زندان فرستادند. ابوعلی سینا در حبس هم بیکار نماند و 3 کتاب نوشت! تا این که علاء الدوله همدان را تصرف کرد و او را نجات داد. پور سینا در سال 415 راهی اصفهان شد و در این شهر مورد استقبال«علاء الدوله» فرمانروای این شهر قرار گرفت.

مرگ

ابن سینا تخصص فراوانی در درمان بیماری«قولنج» داشت. اما در سال 428 ه. در سفری که به همراه علاء الدوله به همدان داشت، به همین بیماری دچار شد و از دنیا رفت.

آثار

بیش از 130 کتاب از آثار ابن سینا بر جای مانده است.. همچنین بیش تر از 100 کتاب را به او نسبت می دهند. بیشتر این کتاب ها به زبان عربی نوشته شده است و حدود 20 کتاب وی نیز به زبان پارسی است. از مشهورترین کتاب های او می توان به اثر 18 جلدی«شفا»، القانون فی الطب در 18 جلد، مجموعه 10 جلدی « لسان العرب فی اللغه» و « الانصاف» در 20 جلد اشاره نمود.